Αχ, τα ηλεκτρικά πατίνια! Αυτά τα μικρά, χαριτωμένα οχήματα που υπόσχονται να φέρουν την επανάσταση στη μετακίνηση και, όπως αποδεικνύεται, να καταστρέψουν τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Ναι, σωστά διαβάσατε. Το Παρίσι, η πόλη του φωτός και της αγάπης, έκανε το απόλυτο ηρωικό βήμα: απαγόρευσε τα ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά πατίνια. Και ας το παραδεχτούμε, ήταν καιρός να γίνει κάτι τόσο δραστικό. Ποιος άλλος θα μπορούσε να μας σώσει από αυτή την τρομακτική και απειλητική εξέλιξη, αν όχι οι Παριζιάνοι, οι οποίοι πάντα είχαν ένα δαιμόνιο ένστικτο για το τι είναι καλό και τι κακό;
Η Κινέζικη Επίθεση των Πατινιών
Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, η καθημερινότητα στις ευρωπαϊκές πόλεις ήταν ήρεμη και τακτοποιημένη. Οι άνθρωποι πήγαιναν στη δουλειά τους, στα ραντεβού τους, στα καφέ, χωρίς να ανησυχούν ότι θα τους καταπιεί ένα ξαφνικό “πατίνι”. Αλλά τότε, ήρθαν αυτά τα “πράγματα” από το πουθενά. Λες και κάποιος στο Πεκίνο σκέφτηκε: “Πώς θα μπορούσαμε να διαλύσουμε τις ευρωπαϊκές πόλεις και να τους κάνουμε όλους να μοιάζουν με τρελούς;”. Και κάπως έτσι, τα ηλεκτρικά πατίνια άρχισαν να εμφανίζονται παντού, σαν ζιζάνια που δεν μπορείς να ξεφορτωθείς.
Το Παρίσι, πάντα μπροστά, είδε την καταστροφή να έρχεται. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Ψήφισε να απαλλαγεί από αυτά. Μια ψήφος, φυσικά, που έγινε μέσα σε τέλεια δημοκρατικά πλαίσια, με το 90% των Παριζιάνων που συμμετείχαν (περίπου το 8% του πληθυσμού) να λέει “Au revoir” σε αυτά τα δαιμόνια μηχανήματα.
Η Σκοτεινή Πλευρά της Μικροκινητικότητας
Τα ηλεκτρικά πατίνια υποτίθεται ότι είναι το μέλλον της μικροκινητικότητας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: είναι απλώς ένας τρόπος να νιώθεις σαν να παίζεις στο “Grand Theft Auto” χωρίς να χρειάζεται να σκοτώσεις κανέναν (αν και δεν αποκλείεται να το κάνεις κατά λάθος με ένα κακό σπρώξιμο). Στο Παρίσι, ωστόσο, το μέλλον αυτό αποδείχθηκε σκοτεινό, με τρία τρομερά θανατηφόρα ατυχήματα να αμαυρώνουν τη φήμη αυτών των οχημάτων. Μήπως, τελικά, τα ηλεκτρικά πατίνια είναι το νέο όπλο μαζικής καταστροφής;
Η αλήθεια είναι ότι η τεχνολογία έχει αυτή τη μαγική ικανότητα να φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά στη φύση – στη φύση της τρέλας, της ανεξέλεγκτης ταχύτητας και της αβεβαιότητας για το αν θα φτάσεις στο γραφείο σου χωρίς να σε χτυπήσει κάποιο ξαφνικό “πατίνι”.
Η Ελλάδα και η Αναγέννηση των Πατινιών
Ενώ το Παρίσι αποφάσισε να απομακρύνει αυτήν την απειλή, στην Ελλάδα αποφάσισαν ότι δεν έχουν αρκετά προβλήματα, και είπαν να επαναφέρουν τα ηλεκτρικά πατίνια στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Γιατί όχι; Άλλωστε, το ελληνικό χάος είναι από μόνο του τόσο δοξασμένο, που μερικά ακόμα πατίνια θα δώσουν απλώς μια έξτρα πινελιά χάους στους δρόμους.
Φυσικά, η Ελλάδα, ως η χώρα των ηρώων, δε θα μπορούσε να επιτρέψει στην ασφάλεια ή τη λογική να σταθεί εμπόδιο στην καινοτομία. Οι υποδομές μπορεί να είναι ανεπαρκείς και οι δρόμοι γεμάτοι από κακοτράχαλες λακκούβες, αλλά τα πατίνια θα βρουν τον δρόμο τους, σωστά; Άλλωστε, τίποτα δεν λέει “καλή μέρα” όπως το να περάσεις από ένα κακοστρωμένο πλακόστρωτο, να χτυπήσεις μια λακκούβα και να απογειωθείς στον αέρα σαν να είσαι κομμάτι τσίρκου.
Η Αγάπη και το Μίσος για τα Πατίνια
Η σχέση μας με τα πατίνια είναι όπως αυτή με την καφεΐνη: δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί τους, αλλά δεν μπορούμε και να τα αποχωριστούμε. Στο Παρίσι, τα πατίνια έγιναν το νέο “σπαστικό αδελφάκι” που κανείς δεν θέλει, ενώ στην Ελλάδα αποφασίσαμε ότι δεν είμαστε έτοιμοι να τα αποχωριστούμε ακόμα. Και γιατί όχι; Τι άλλο θα μπορούσε να δώσει τόσο συναίσθημα στον πρωινό σου καφέ, όσο το να προσπαθείς να αποφύγεις τα πατίνια που έρχονται κατά πάνω σου με ταχύτητα φωτός;
Αλλά ας μην τα κατηγορούμε όλα στα πατίνια. Τα πατίνια είναι απλώς ένα σύμβολο. Ένα σύμβολο του πώς μπορούμε να πάρουμε κάτι τόσο απλό, όπως η μετακίνηση, και να το μετατρέψουμε σε ένα απίστευτα περίπλοκο και επικίνδυνο παιχνίδι ισορροπίας. Ένα παιχνίδι όπου ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει, είτε είναι επαγγελματίας ακροβάτης είτε απλώς κάποιος που ήθελε να φτάσει στη δουλειά του χωρίς να ιδρώσει.
Το Μέλλον της Μικροκινητικότητας
Το ερώτημα που παραμένει είναι: τι έπεται; Θα δούμε ακόμα περισσότερα πατίνια στους δρόμους, παρά την παρισινή απαγόρευση; Θα δούμε τους Έλληνες να κάνουν σλάλομ ανάμεσα σε αμάξια, γάτες και τουρίστες σε πατίνια με turbo κινητήρες; Ή μήπως θα δούμε το απόλυτο τέλος της μικροκινητικότητας, με τα πατίνια να εξορίζονται στα πιο σκοτεινά σημεία της ιστορίας, όπως τα σπασμένα παπούτσια με ρόδες και τα Segways;
Όπως και να έχει, ένα πράγμα είναι σίγουρο: τα ηλεκτρικά πατίνια ήρθαν για να μείνουν, είτε τα αγαπάμε είτε τα μισούμε. Και όπως με κάθε τεχνολογικό θαύμα, η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους να τα κάνει τόσο χρήσιμα όσο και καταστροφικά. Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε γερά τα τιμόνια μας, και ας ελπίσουμε ότι ο επόμενος “ήρωας” που θα προσπαθήσει να σώσει τον κόσμο από τα πατίνια θα έχει καλύτερη τύχη από τους Παριζιάνους.