Η σφαγή του Κομμένου Άρτας είναι μία από τις πιο τραγικές και βάρβαρες πράξεις των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 16 Αυγούστου 1943, το μικρό χωριό Κομμένο, στην Ήπειρο, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας ανείπωτης θηριωδίας που άφησε πίσω της 317 νεκρούς, κυρίως αθώους πολίτες, μεταξύ των οποίων γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι.
Το Χρονικό της Τραγωδίας
Το πρωί της 16ης Αυγούστου 1943, γερμανικά στρατεύματα της 1ης Ορεινής Μεραρχίας υπό τις διαταγές του αντισυνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, περικύκλωσαν το χωριό Κομμένο. Η αφορμή για την επίθεση δόθηκε από ένα αναγνωριστικό απόσπασμα των Ναζί που είχε ανακαλύψει νωρίτερα αντάρτες στην περιοχή, και θεώρησαν ότι οι κάτοικοι του χωριού υποστήριζαν την Αντίσταση.
Η επίθεση ξεκίνησε με την εν ψυχρώ δολοφονία του τοπικού ιερέα, που στάθηκε το πρώτο θύμα της σφαγής. Στη συνέχεια, οι στρατιώτες εισέβαλαν στα σπίτια των κατοίκων, σφάζοντας όποιον έβρισκαν στο πέρασμά τους. Δεν υπήρξε καμία διάκριση ανάμεσα σε άνδρες, γυναίκες ή παιδιά—κανείς δεν εξαιρέθηκε από την ωμή βία. Μάλιστα, οι θύτες δεν αρκέστηκαν στις δολοφονίες αλλά έκαψαν και κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των κτιρίων του χωριού.
Οι Συνέπειες και η Σημασία της Σφαγής
Από τους 317 κατοίκους που σκοτώθηκαν, οι 74 ήταν παιδιά κάτω των 10 ετών. Η τραγωδία αυτή δεν ήταν απλώς μια πράξη πολέμου, αλλά μια σκόπιμη προσπάθεια των ναζιστικών δυνάμεων να σπείρουν τον τρόμο και να επιβάλλουν τον απόλυτο έλεγχο στους κατακτημένους πληθυσμούς. Το γεγονός ότι οι στρατιώτες έδειξαν τέτοια βαρβαρότητα υπογραμμίζει τη στρατηγική τους να καταπνίξουν οποιαδήποτε αντίσταση μέσω της τρομοκράτησης των αμάχων.
Η σφαγή του Κομμένου αποτελεί μέχρι σήμερα ένα ζωντανό σύμβολο της θυσίας των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της κατοχής. Κάθε χρόνο, στις 16 Αυγούστου, το χωριό τιμά τη μνήμη των θυμάτων με εκδηλώσεις μνήμης, διατηρώντας ζωντανή τη φλόγα της ιστορικής μνήμης και της δικαιοσύνης. Το μνημείο στην κεντρική πλατεία του χωριού, που φέρει τα ονόματα των θυμάτων, αποτελεί έναν χώρο περισυλλογής και σεβασμού για τις γενιές που ακολουθούν.
Το Κομμένο Σήμερα
Σήμερα, το Κομμένο παραμένει ένας τόπος ιστορικής μνήμης, αλλά και αναγέννησης. Οι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν στο χωριό, να δουν τα μνημεία και να ακούσουν τις ιστορίες μέσα από ψηφιακές ξεναγήσεις που ζωντανεύουν τα γεγονότα της μοιραίας ημέρας. Το χωριό έχει καταφέρει να επιβιώσει και να προχωρήσει, διατηρώντας ζωντανή την κληρονομιά των ανθρώπων του που θυσιάστηκαν στον βωμό της ελευθερίας.
Η σφαγή του Κομμένου δεν είναι απλώς ένα τραγικό γεγονός του παρελθόντος, αλλά μια υπενθύμιση των φρικαλεοτήτων του πολέμου και της δύναμης της ανθρώπινης αντοχής απέναντι στην καταπίεση. Οι θυσίες των κατοίκων του χωριού παραμένουν ζωντανές στη συλλογική μνήμη της Ελλάδας και μας υπενθυμίζουν την αξία της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.