Η Αρχή Μιας Λαμπρής Πορείας
Ο Σταύρος Ξενίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Μαρτίου 1923 και μετακόμισε στην Ελλάδα με την οικογένειά του σε νεαρή ηλικία. Από μικρός, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του, που ήταν γυναικολόγος και έβλεπε την υποκριτική ως αβέβαιο επάγγελμα, ο Ξενίδης ακολούθησε το πάθος του για το θέατρο. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και έκανε το ντεμπούτο του στο θεατρικό σανίδι το 1944.
Συνεργασίες και Ρόλοι στο Θέατρο
Η καριέρα του Ξενίδη στο θέατρο είναι συνυφασμένη με το Θέατρο του Κώστα Μουσούρη, με το οποίο συνεργάστηκε στενά για πάνω από δύο δεκαετίες, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Ο Μουσούρης τον επαινούσε συχνά, λέγοντας ότι ανέδειξε κάθε ρόλο του χωρίς υπερβολές, αναδεικνύοντας όλες τις πτυχές του με μοναδικό τρόπο. Μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες παραστάσεις του περιλαμβάνουν τους «Άμλετ» και «Ωραία μου κυρία».
Κινηματογραφικές Εμφανίσεις
Ο Ξενίδης έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση το 1953 στην ταινία «Το τραγούδι του πόνου». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εμφανίστηκε σε πάνω από 70 ταινίες. Αν και συχνά ερμήνευε δεύτερους ρόλους, η παρουσία του ήταν πάντα δυναμική και εντυπωσιακή. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες του είναι οι «Η Ωραία των Αθηνών» (1954), «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965), και «Λούφα και Παραλλαγή» (1984).
Τηλεοπτικές Επιτυχίες
Στην τηλεόραση, ο Σταύρος Ξενίδης έγινε γνωστός από τον ρόλο του αστυνόμου Μπέκα, τον οποίο ενσάρκωσε σε διάφορες σειρές όπως «Ο Θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα» (1987), «Το Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη» (1991) και «Μια γυναίκα από το παρελθόν» (1992). Η ερμηνεία του ως Μπέκας κέρδισε τις καρδιές των τηλεθεατών, προσδίδοντας στον χαρακτήρα βάθος και πολυπλοκότητα.
Προσωπική Ζωή και Κληρονομιά
Ο Σταύρος Ξενίδης παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαργαρίτα Λαμπρινού δύο φορές, πρώτη φορά το 1955 και ξανά το 1976, με τον δεύτερο γάμο να διαρκεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Παρά τις δυσκολίες, η σχέση τους ήταν ισχυρή και γεμάτη αγάπη.
Ο Ξενίδης πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Γηροκομείο Αθηνών, όπου έφυγε από τη ζωή στις 2 Νοεμβρίου 2008. Η κληρονομιά του όμως παραμένει ζωντανή μέσω των αμέτρητων ταινιών και θεατρικών παραστάσεων στις οποίες συμμετείχε, και κυρίως μέσω της μοναδικής του ικανότητας να αναδεικνύει κάθε ρόλο με αυθεντικότητα και πάθος.
Ο Σταύρος Ξενίδης θα μείνει πάντα στη μνήμη μας ως ένας ακούραστος και ταλαντούχος ηθοποιός που κατάφερε να μετατρέψει κάθε ρόλο, μικρό ή μεγάλο, σε μια αλησμόνητη εμπειρία για το κοινό.